Praca z rodzicami w ramach coachingu rodzicielskiego opiera się na metodzie „opór bez przemocy” (z ang. „NVR” – „Non-violent Resistance”). Jej twórca, profesor Haim Omer, psychoterapeuta i wykładowca izraelski, przy jej tworzeniu wzorował się na filozofii ruchów społecznych, mających na celu wyrównanie dostępu do dóbr, a tym samym dążenie do sprawiedliwości społecznej, jednak bez jakiegokolwiek używania przemocy. Prekursorami tej filozofii byli Martin Luter King, Mahatma Gandhi, Henry David Thoreau.

Obserwowany kryzys autorytetu rodzicielskiego, będący skutkiem przemian psychospołecznych ostatnich kilku dziesięcioleci, stymulował Haima Omera do opracowania własnej metody, nazywanej przez niego „Nowym autorytetem”. W swojej praktyce zawodowej wielokrotnie bowiem obcował ze złożonymi problemami młodzieży, na czele z agresją i autoagresją, uzależnieniami i innymi zaburzeniami (w efekcie skutkującymi występowaniem agresji w domach rodzinnych). Metoda „Nowego autorytetu” za cel stawia sobie wzmocnienie osłabionych w rodzinie więzi (szczególnie pomiędzy dzieckiem a rodzicami), ale też zbudowanie silnej, wyrazistej rodzicielskiej obecności w życiu dziecka.