Trauma (uraz psychiczny) to stan psychiczny wywołany działaniem zagrażających zdrowiu i życiu czynników zewnętrznych, prowadzący do głębokich zmian w funkcjonowaniu człowieka (Strelau, Zawadzki, 2009).
W ostatnich latach pojęcie traumy bywa mocno nadużywane - nie każde trudne zdarzenie w naszym życiu możemy nazwać traumą. Każdy człowiek ma też różne możliwości znoszenia trudnych sytuacji i radzenia sobie z faktem istnienia ich na swojej drodze życiowej. Bywają jednak sytuacje uniwersalne, u najzdrowszej psychicznie osoby wywołałyby objawy silnego stresu, zespołu stresu pourazowego (PTSD), czy jak wolimy nazwać to, traumy.
Szczególną grupą, silniej narażoną na traumatyzację, są kobiety. W życie kobiety wpisane są naturalnie różne doświadczenia kryzysowe, łączące się z płcią tj. problemy z płodnością, zachodzenie w ciążę, poronienia, porody itd. Czasem zdarza się, mimo pozornej naturalności tych sytuacji w naszym życiu, że stają się dla nas, kobiet, momentami silnie krytycznymi. Stres przekraczający próg naszego dobrego radzenia sobie z trudnymi sytuacjami, może wywołać u nas objawy traumy.
Psychoterapia traumy pomaga uporać się z trudnymi doświadczeniami, jednocześnie wystrzegając się i zapobiegając wtórnej traumatyzacji („retraumatyzacji”). Dochodzi do niej zwykle przy szczegółowym („po kolei”) opisywaniu zdarzenia traumatycznego. Metody i narzędzia wykorzystywane w gabinecie Psychoterapii Praktycznej umożliwiają pracę bez całościowego lub nawet częściowego relacjonowania, co się wydarzyło. Skupiają się na holistycznej pracy nie tylko z psychiką klienta, ale również na równoległej (ze względu na jakościowy charakter traumy i mechanizmy jej powstawania) pracy z ciałem.
Spotkania w gabinecie Psychoterapii Praktycznej w ramach psychoterapii traumy, prowadzone są przez jednego psychoterapeutę, trwają 60 minut i odbywają się najczęściej z częstotliwością co 2 tygodnie (chyba że indywidualne ustalenia z Klientem stanowią inaczej).
Więcej na temat samej traumy i jej leczenia tutaj